5 jaar later: 1 pand, 2 ZIS-sen en nog steeds slechte digitale zorgcommunicatie
Op 14 november 2017 schreef ik een artikel over de bijzondere situatie rond de digitale zorgcommunicatie in Woerden. De titel was: “1 pand, 2 klinieken, 2 ZIS-sen en geen onderlinge elektronische communicatie”. Het beschrijft wat ik destijds meemaakte in het Sint Antoniusziekenhuis, locatie Woerden, waarin de Sint Maartenskliniek(gespecialiseerd in orthopedische chirurgie, een polikliniek-vestiging heeft. Het St. Antonius ziekenhuis heeft als ziekenhuis-informatie-systeem(ZIS), Epic. De St. Maartenskliniek gebruikt Chipsoft. Het artikel uit 2017 ging over de onmogelijkheid voor een specialist van de St. Maartenskliniek om laboratoriumuitslagen in te zien die door een cardioloog van het St. Antoniusziekenhuis waren aangevraagd. 5 jaar later blijkt vlekkeloze onderlinge digitale communicatie tussen de twee ZIS-sen in één pand nog steeds een utopie. Aanvragen voor röntgenfoto’s door de St. Maartenskliniek doen er soms meer dan een half uur over om digitaal 30 meter te overbruggen binnen de ziekenhuismuren.
Röntgenfoto
Recent moest ik voor een controlebezoek terugkomen op de orthopedische poli van de St. Maartsenskliniek. Ik diende mij vóór het polikliniekbezoek in Woerden bij de röntgenafdeling van het St. Antoniusziekenhuis te vervoegen. Die afdeling zit in dezelfde hal als waar de St. Maartenskliniekpoli zit. Op de dag van de afspraak, 16 maart 2022, bleek de aanvraag niet bij de röntgenbalie aangekomen te zijn. Een medewerkster van die balie liep bereidwillig de dertig meter naar de St. Maartenskliniek-poli om het even te regelen. Een nieuwe aanvraag werd digitaal verstuurd naar de röntgenbalie. Na 10 minuten was die er niet. Op mijn vraag of dat vaker voorkwam zei de dame dat het nogal eens een half uur duurde voor de aanvraag digitaal doorkwam. Ze liep vervolgens weer naar de poli van de St. Maartenskliniek, haalde daar een uitgeprinte aanvraag op en voerde na terugkomst die aanvraag handmatig in haar systeem in.
Ouderwets elektronisch postbussysteem?
De hierboven beschreven gang van zaken doet in een tijdperk waarin met hoog opgeeft over digitale zorgcommunicatie nogal vreemd aan. Het heeft er alle schijn van dat de uitwisseling tussen het ZIS van de St. Maartenskliniek en het ZIS van het St. Antoniusziekenhuis niet met een up-to-date-datalink gebeurt. Veeleer lijkt het erop dat men gebruik maakt van een “ouderwets” elektronisch postbussysteem. Daarbij stuurt het verzendende systeem een Edifact-bericht naar een elektronische postbus buiten beide ZIS-sen en haalt het ontvangende systeem berichten met een vaste frequentie op uit die postbus. Gezien de tijd die de medewerkster aangaf dat het soms duurde zal die frequentie waarschijnlijk één maal per half uur zijn.
Het inzien van de röntgenfoto bleek wel razendsnel mogelijk. Enkele minuten na het maken van de foto’s bleken ze door de orthopedisch chirurg wel meteen in te zien te zijn.
Slechte onderlinge communicatie
Dit gebeuren laat zonneklaar zien hoe slecht twee ZIS-sen met elkaar communiceren zelfs als men beide binnen één ziekenhuisomgeving gebruikt. Het feit dat het digitaal versturen van een aanvraag voor een onderzoek over een afstand van dertig een half uur kan duren geeft aan dat het met de samenwerking tussen twee ZIS-sen slecht gesteld is. Uiteraard zullen beide ZIS-leveranciers dit proces wel kunnen verbeteren en de uitwisseltijd tot een fractie van een seconde kunnen terugbrengen. Daar zit echter dan zoals zo vaak in de ziekenhuiswereld een apart prijskaartje aan.
Ja, ja, zo loopt digitale communicatie anno 2022.
Wim J. Jongejan, 18 maart 2022
Afbeelding van 💖MORE ON 👉 https://melovess.com 💖 via Pixabay
Recente reacties