De gruwelijke triestheid van een columniste

Er zijn altijd mensen die in gruwelijke gebeurtenissen een aanleiding zien om kwalijke overheidsacties te vergoelijken, ja zelfs te promoten. Een intens triest voorbeeld daarvan is de internet-column die op 30-09-2023 verscheen op de website Maassluis.nu van de hand van Trudie Pasterkamp. Die website is het internet-nieuwskanaal van lokale bodem sinds 2010 voor, door en (meestal) over Maassluizers. Trudie maakt gebruik van de gruwelijke moorden die donderdag 28-09-2023 in Rotterdam plaats vonden door deze gebeurtenis(en ook de trammoorden in Utrecht) te koppelen aan de verplichting van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) aan GGZ-medewerkers om antwoorden op HONOS- vragenlijsten op te sturen. De actiegroep Vertrouwen In De GGZ bestrijdt dit. Op 29-09-2023 had vond de zitting plaats bij de rechtbank in Utrecht om middels een voorlopige voorziening de verzameling/verwerking te doen stoppen vooruit lopend op de bodemprocedure tegen de NZa. De actiegroep bestaat uit GGZ-cliënten, psychologen, psychotherapeuten, psychiaters en sympathisanten.

De columniste(1)

Ze schrijft

“Alle zorgaanbieders in de GGZ en de forensische zorg leveren gegevens aan de Nederlands zorgautoriteit. Die gegevens worden gebruikt om de zorg te verbeteren. Juist deze maand kwam er in het nieuws dat men vanwege de privacy hiermee wil stoppen. In het licht van de meest recente gebeurtenissen hoop ik dat men dit besluit nog eens wil heroverwegen want je verschuilen achter de privacywet is bij dit soort problematiek in mijn optiek geen optie en mag ook nooit een optie zijn of worden.”

De columniste(2)

En vervolgt:

“Ik hoop dat we uiteindelijk komen tot meer slagkracht, dat we ervoor gaan kiezen om sneller te kunnen doorpakken en beter met elkaar samen gaan werken. Daarmee niet gezegd hebbend dat dit bij deze man van toepassing is of de uitkomst dan anders was geweest want ik weet niet eens of er sprake was van hulpverlening en ik wil zeker niet praten over een situatie die ik niet ken, behalve dan uit het nieuws.”

Bekostigingsmodel

De dame schijft GGZ-medewerker in Rotterdam-Zuid te zijn. Als ze ook maar een tel zich verdiept had in het NZa-voornemen had ze kunnen weten dat de NZa met het zorgprestatiemodel geen kwaliteitsoogmerk heeft. Het gaat om het ontwikkelen van een nieuw bekostigingsmodel voor de GGZ, een zuiver financieel oogmerk. Ter vervanging van de financiering middels Diagnose behandelCombinaties(DBC’s). Zij begint een redenatie over mensen die zich verschuilen achter de privacywet om het aanleveren van die HONOS-data te blokkeren. Ze heeft daarbij ook geen enkel benul van wat het medisch beroepsgeheim inhoudt. Dat beroepsgeheim schendt de NZa namelijk ernstig door op persoonsniveau die data te verzamelen. Gepseudonimiseerd, en herleidbaar tot een persoon, wat de NZa zelf erkent maar zegt niet te zullen doen. Het aanleveren en verwerken van HONOS-data zal dan ook op geen enkele wijze bijdragen aan het voorkomen van gruwelijke incidenten zoals in Rotterdam en Utrecht.

Betreurenswaardig

De inhoudt en de teneur van de column acht ik zeer betreurenswaardig. De tekst is inhoudelijk ook  erg vreemd. Enerzijds schrijft Trudie Pasterkamp dat ze hoopt dat met het door laten gaan van de  verplichte GGZ-data-aanlevering aan de NZa er meer slagkracht ontstaat om gruweldaden te voorkomen. Anderzijds schrijft ze dat ze niet beweert dat zulks de uitkomst van de daden van de Rotterdamse moordenaar had kunnen voorkomen.

Naast haar verantwoordelijkheid als schrijfster van de gewraakte column wil ik er tevens op wijzen dat daarnaast ook nog zoiets bestaat als een redactionele verantwoordelijkheid. Om uitglijers als deze te voorkomen. Waarbij een relatie gelegd wordt tussen afschuwelijke moorden en gerechtvaardigde kritiek hebben op het zeer discutabele beleid van de Nederlandse Zorgautoriteit bij het op persoonsniveau verzamelen van zorgdata uit de GGZ.

W.J. Jongejan, 30 september 2023

Afbeelding van Daniel Reche via Pixabay