Franz Kafka in de polder. “Even” een corona-vaccinatie regelen
Vandaag een verslag a la Franz Kafka. Afgelopen zaterdag 10 april 2021 verscheen op de website van de GGD GHOR en bij de nieuwsmedia( o.a NOS, Telegraaf etc) het bericht dat de jaargangen 1949, 1950 en 1951 een afspraak voor een corona-vaccinatie konden maken. Ook al had men de oproep nog niet ontvangen. Die zou binnen enkele dagen volgen. Massaal is van die mogelijkheid gebruik gemaakt. Het maken van de afspraken gaat niet altijd van een leien dakje. Dat merkte schrijver dezes op 10 april drie uur na het verschijnen van dit bericht. Bij het telefonisch afspraak maken kreeg ik van de dame aan de lijn allereerst te horen dat ik helemaal niet aan de beurt was. Ik moest maar terugbellen als ik een oproep had ontvangen. Na een serie “welles, nietes” over en weer ried ik haar aan eens naar de website van de NOS of van het RIVM te gaan kijken. Uiteindelijk ging zij om.
Geen BSN invoeren
Na het nemen van deze onnodige hobbel- blijkbaar had GGD GHOR haar personeel nog niet correct ingelicht- bleek het niet mogelijk mijn BurgerServiceNummer(BSN) in het systeem in te voeren. Keer op keer weigerde het systeem dit. Dat bleek te berusten op de gevolgen van de poging tot het maken van een afspraak zeven dagen ervoor. Een afspraak die door GGD GHOR in tweede instantie afgezegde. Terwijl ik online bleef overlegde de medewerkster met het tweede echelon van GGD GHOR. Met behulp van een workaround lukte het haar uiteindelijk mijn BSN in te voeren. Als die invoerblokkade bij mij om die reden plaatsvond, zal die bij veel meer mensen gespeeld hebben. Immers, er zijn meer mensen tussen de 70 en 75 jaar die eerder probeerden een afspraak te maken.
Week ervoor
Op 5 april belde ik de GGD GHOR om een afspraak te maken voor mijn echtgenote, geboren in 1948. Vanaf die dag konden zij die nog geen oproep hadden gehad alvast een afspraak maken. Na het maken van de afspraak voor mijn echtgenote voor 14 april legde ik uit dat we zes weken schelen, maar wel over de jaargrens heen. Mijn geboortejaar is 1949. Om te voorkomen dat twee 70-plussers vier keer heen en weer gaan naar een priklocatie vroeg ik ook voor mijzelf om een afspraak. Ja, dat kan meneer. Die afspraak voor de priklocatie in Woerden voor beiden gemaakt dus. De volgende ochtend kwam er echter een SMS-bericht plus een telefoontje dat de afspraak voor mij, uit 1949, toch geannuleerd was. Het mocht nog niet. Die geannuleerde afspraak blokkeerde dus een week later de invoer van mijn BSN-nummer, noodzakelijk voor de afhandeling van het maken van een afspraak.
Locatie Houten
Met engelengeduld zat ik aan de telefoon toen de dame een afspraak ging zoeken voor de priklocatie te Woerden, één kilometer van mijn huis af. Die bleek helemaal vol te zitten tot aan juni toe. Op mijn suggestie naar de priklocatie Houten te kijken bleek er plek te zijn op 14 april in de vooravond. Die afspraak is uiteindelijk gemaakt plus die voor de tweede prik. Het aparte is nu dat mijn echtgenote en ik op dezelfde dag gevaccineerd worden. Zij in Woerden en ik in Houten. Waarom moeilijk als het makkelijk kan.
“We mogen niet”
Uit het gebeuren blijkt dat er bij de GGD GHOR twee echelons zijn. De eerste, van het call-centrum, en een tweede die die afspraken naderhand bekijkt en al dan niet autoriseert. Zo kan het voorkomen dat men een door het call-centrum gemaakte afspraak toch binnen 24 uur annuleert. Op 12 april 2021 laat de woordvoerster van de GGD-GHOR Jacqueline Toonen, via NU.nl weten dat de organisatie in de maag zit met zeer schrijnende verzoeken om gevaccineerd te mogen worden.
“Mensen smeken of ze gevaccineerd kunnen worden. Vaak zijn het verhalen die door merg en been gaan. Bijvoorbeeld van mensen die niet lang meer te leven hebben en in de tijd die ze nog hebben graag nog een beetje in de buitenwereld willen komen”, zegt Toonen.
Maar gelijk erop zegt ze, dat de GGD GHOR dat niet op die verzoeken in kan gaan vanwege de vaccinatie-strategie van de overheid.
Discretionaire bevoegdheid
Wat we hier zien is een uitermate rigide systeem dat niet voor zich zelf de ruimte creëert een discretionaire bevoegdheid te hebben om zelf te bepalen wat schrijnend of niet schrijnend, of sociaal wel of niet acceptabel. “De menselijk maat” heet zoiets. Het is voor de GGD GHOR zeer wel mogelijk die te hanteren. Het nu zo rigide opererende tweede echelon kan namelijk zelf zien of er te veel gebruik gemaakt wordt van de door mij voorgestelde discretionaire bevoegdheid. En kan dan corrigerend optreden. Nu oogt het allemaal als angst-hazerig gedrag om de overheid maar te behagen. In mijn hele werkzame bestaan als huisarts heb ik constant geprobeerd regelgeving op prudente wijze te hanteren en af en toe naar de hand van de patiënt te zetten ook al mocht het officieel niet.
Franz Kafka
Al met al heb ik voor het maken van de afspraak voor de vaccinatie van mijzelf een half uur met de dame van het call-centrum aan de lijn gezeten. Erg vlot kan je het in de verste verte niet noemen. Enkele dagen erna las ik in de krant dat er het weekend van 10-11 april 400.000 afspraken zijn gemaakt. Een klein wonder in het licht van mijn ervaring.
Ik hield er een Franz Kafka-gevoel aan over.
W.J. Jongejan, 12 april 2021
Recente reacties