Zelfde fout als bij huisartsen maken durfinvesteerders bij dierenartsen

In de afgelopen 5 jaar heb ik vaak artikelen geschreven over overname van huisartsenpraktijken door durfinvesteerders. Dat betrof Quin, Centric Health en Co-Med. Even deze drie zoektermen gebruiken in het zoekvenster van deze website toont deze. Bij die drie ketens had men de mogelijkheid om op grote schaal huisartsen en dokterspersoneel in te huren veel te optimistisch ingeschat. Het leidde tot achteruitgang in de zorgverlening, sluiting van praktijken en bij Co-Med tot een faillissement. In de NRC van 25 juli 2025 kunnen we lezen dat ook bij ketens van dierenartspraktijken en dieren-spoedzorgdiensten, die door durfinvesteerders gevormd zijn personeelsgebrek een zeer negatieve rol speelt. Volgens medewerkers van die dierenpraktijken zijn chronische onderbezetting, uitval wegens ziekte én slecht management dat niet weet wat er buiten kantooruren écht gebeurt de belangrijkste oorzaken van de crisis. Het lijkt erop dat durfinvesteerders een kerncompetentie, het inschatten van de arbeidsmarkt, niet goed beheersten.

Wat gebeurde er?

Stefan Vermeulen en Jos Verlaan schrijven in de NRC in hun artikel “Overvolle klinieken, gebrek aan artsen: de spoedzorg voor dieren verkeert in crisis. Hondje Daisy overleefde dat niet”:

“Dierenartsen verkochten hun – vaak kleine – praktijken massaal aan durfinvesteerders als het Zweedse Anicura en het Brits-Zweedse IVC Evidensia. Die laatste nam vanaf 2016 ruim driehonderd dierenartspraktijken over, grootste concurrent AniCura kocht er ruim honderd op. Maar ook de durfinvesteerders lijken zich verslikt te hebben in de markt, al was het maar door het grote tekort aan artsen en ander medisch personeel. Met als gevolg dat ook de grote ketens hun belofte van hoogwaardige spoedzorg niet waarmaken. Evidensia heeft inmiddels 24 van de ruim driehonderd overgenomen klinieken in Nederland moeten sluiten.”

Net als in de huisartsenzorg

Net als bij huisartsen is er bij dierenartsen sprake van een vergrijzend bestand van fulltime werkers. Na overname door durfinvesteerders moet men de praktijken runnen met mensen in loondienst die veelal niet fulltime willen werken. Er zijn dan op papier misschien dan wel behoorlijk wat dierenartsen in Nederland maar omgerekend naar fulltime equivalenten kom je er niet met dat aantal. Ook huisarts- en dierenarts-assistenten doen mee met die wetmatigheid.

In de huisartsenwereld kon je het al op een kilometer zien aankomen. Bij de dierenartsen zal het niet anders zijn.

Toen Quin in 2020 zes huisarts praktijken in Amsterdam overnam kon je op sociale media al zien dat veel huisartspraktijken in Nederland grote moeite hadden om voor hun vakantie voldoende waarnemers en ander vervangend personeel te vinden. In diezelfde vijver zitten dus de ketens van durfinvesteerders ook te vissen. Ook Centric Health en Co-Med ervoeren dat.

Marges verbeteren werkt contraproductief  

De durfinvesteerders willen graag een rendement op hun investering dat ze graag met dubbele cijfers zien. Dat betekent dat men vaak probeert de arbeidsvoorwaarden te beperken door lagere salarisschalen te offreren en bestaande lengte van dienstverbanden van personeel te negeren. Dat leidt ertoe dat personeel vertrekt en de schaarste nog groter wordt. De schaarste is lastig bij de dagelijkse werkzaamheden in de overgenomen praktijken maar uit zich ook bij de spoedposten voor waarneming in de onregelmatige uren.

Bestaande vaste waarneemgroepen redden het nog

In het artikel in NRC valt op dat bestaande waarneemgroepen van dierenartsen die als zelfstandige praktijkhouders de praktijk runnen nog wel in staat zijn de nacht-, weekend- en vakantieregeling met elkaar rond te krijgen. Waarbij eigenaren van dieren ook nog binnen het gezamenlijke praktijkgebied terecht kunnen. Het zijn de spoedvoorzieningen van durfinvesteerders die op enige afstand hun voorziening hebben die nogal eens  “nee” moeten verkopen bij een spoedvraag.

Verkijken

Wat je ziet is dat durfinvesteerders in de eerstelijns zorg voor mens en dier zich verkijken op de complexiteit van de zorg en de complexiteit van de arbeidsmarkt en overdreven inschatting hebben van de verdiencapaciteit. Zowel in de huisartsgeneeskunde als in de dierenzorg is een goede boterham te verdienen. Dat zulks gebeurt door veel uren maken, continuïteit van personeel  en een intensieve inzet over langere tijd lijken durfinvesteerders te vergeten.

W.J. Jongejan, 4 augustus 2025

Afbeelding van Alexa via Pixabay