Berichten

LSP-verplichting sluipt weer contracten van zorgverzekeraars met huisartsen in

Het Landelijk SchakelPunt(LSP), bedoeld voor het uitwisselen van medische informatie via een centraal computersysteem, lijdt ondanks het halve miljard euro dat er tot nu toe ingestoken is een kwakkelend bestaan. Het enige wat een beetje redelijk werkt zijn de medicatieoverzichten die opgevraagd kunnen worden, maar waarvan de betrouwbaarheid zonder mondelinge toelichting van de patiënten niet groot is. Huisartsgegevens kunnen maar beperkt opgevraagd worden omdat slechts één derde van de Nederlanders daar tot heden toestemming voor gaf. Los daarvan zijn er nog steeds acht procent van de huisartsen en vijf procent van de apothekers niet aangesloten op het LSP. Dat is de zorgverzekeraars die jaarlijks minstens achttien miljoen euro in het LSP stoppen een doorn in het oog. Al in 2011 probeerden de zorgverzekeraars een contractuele verplichting tot deelname aan het LSP in de zorgcontracten met huisartsen te stoppen. Onder dreiging van een kort geding door de Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen(VPHuisartsen) ging dat toen niet door. Eind 2015 probeerden zorgverzekeraars in de Overeenkomst Vrijgevestigd Huisarts 2016-2018  het opnieuw. Nu is er eind 2017 weer een herhaling van zetten. In ieder geval staan in de contracten van zorgverzekeraars VGZ en De Friesland  verplichtingsbepalingen. Als het heel goed zou gaan met het LSP zouden verplichtingsbepalingen niet nodig zijn!

Lees meer

In memoriam Hans Nobel

 

Hans Nobel, kritisch huisarts, is niet meer

Op zaterdag 14januari 2017 overleed Hans Nobel plotseling. Sprakeloos was ik toen ik gistermiddag achter mijn PC opeens  bericht kreeg van het overlijden van Hans. Je staat er niet voortdurend bij stil dat het leven opeens afgelopen kan zijn.

Een gigant in huisartsenland is niet meer. Tomeloos was zijn energie om huisartsen strijdbaarder te maken en kritisch te laten kijken naar de overheid, in het bijzonder het ministerie van VWS, en de eigen beroepsorganisaties(LHV/NHG). Kritisch, maar altijd opbouwend, zoekend naar alternatieven en manieren op de zaak op te schudden. Met genoegen denk ik terug aan de keren dat ik met hem in de auto discussieerde over het huisartsenvak, de krachten die daarop inwerken, de lopende initiatieven van hem en ook over het eigen handelen als arts.

Zijn elan moet een voorbeeld zijn voor de huidige generatie huisartsen. Hij is een vriend, een collega, een strijder voor zijn vak om nooit te vergeten. Mijn gedachten zijn bij Marilène en de kinderen.

Het is leeg zonder Hans.

Wim J. Jongejan