Tegenstrijdige info NZa over herleidbaarheid verzamelde HONOS-data
U kunt het bijna niet gemist hebben. Namelijk de aandacht voor de rechtszaak die de actiegroep Vertrouwen in de GGZ gaat voeren tegen de Nederlandse Zorgautoriteit. Donderdagavond 31 augustus zond de VPRO de documentaire: “Het geheim van de spreekkamer” uit over de verplichting van de NZa aan zorgaanbieders om de zeer privacygevoelige en medisch beroepsgeheim doorbrekende informatie van de antwoorden op HONOS-vragenlijsten op te sturen. Nota bene zonder toestemming van de cliënt. De NZa wringt zich nu in allerlei bochten om duidelijk te maken dat ze het allemaal wel mag en dat er niet zoveel aan de hand is. Het aparte is echter als je twee webpagina’s van de NZa naast elkaar legt dat ze volkomen tegenstrijdige informatie geven. Dat gaat dan om de herleidbaarheid tot een persoon van de gepseudonimiseerd ontvangen HONOS-data. De NZa spreekt daarin zichzelf volkomen tegen.
Waar gaat het om?
Op de ene webpagina zegt de NZa dat ze de gepseudonimiseerde zorgdata tot een persoon kunnen herleiden door koppeling aan andere bestanden, maar zeggen dat niet te doen. Dus wel kunnen, maar niet willen. Op de andere webpagina staat dat de verkregen gegevens niet tot een persoon herleidbaar zijn. Wat zegt de AP op die laatste website:
“Om dat inzicht te krijgen, vraagt de NZa via uw behandelaar informatie over uw zorgvraagtype en behandeling. Wij vragen niet uw persoonlijke gegevens zoals naam, adres, geboortedatum of BSN-nummer. We kunnen de informatie over uw zorgvraagtype en behandeling niet aan u persoonlijk koppelen.”
Daar zegt de NZa dus dat ze het herleiden tot een persoon niet kunnen, ook als zouden ze het willen.
Van tweeën één
Beide standpunten kunnen niet tegelijk waar zijn. De opmerking dat ze het niet kunnen, ook al zouden ze het willen is duidelijk niet waar. De Woo-stukken die de NZa aan de actiegroep Vertrouwen in de GGZ op verzoek verschafte laten overduidelijk zien dat de NZa dondersgoed weet dat de gepseudonimiseerde HONOS-data die men binnen vist, ook al worden die enkele keren bewerkt toch herleidbaar zijn tot een persoon. Dus het kan, als men het maar wil, door koppeling aan andere databases.
Volksverlakkerij
Door te stellen dat de, overigens zonder toestemming van de cliënt, verkregen data niet herleidbaar zijn tot de cliënt persoonlijk draait de NZa de betrokken cliënten een rad voor de ogen. Het probleem bij de NZa is denk ik dat daar de rechterhand niet ziet wat de linker doet. Men ziet zelf niet de inconsistentie tussen twee door haar zelf gepubliceerde webpagina’s over een uiterst delicaat onderwerp. Het is wederom een toezichthouder onwaardig.
W.J. Jongejan, 1 september 2023
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
Recente reacties