Zorg en ICT-beurs 2023 komt over als EO-toogdag
Afgelopen week bezocht ik de ZORG en ICT-beurs die in de Jaarbeurs in Utrecht plaats vond. Altijd met een kritische blik geïnteresseerd in ICT, vooral in de zorg ,was het weer een aparte belevenis. De sfeer vond ik het meest te vergelijken met die op een jeugd- of familiedag van de Evangelische Omroep(EO). Bij het bezoek had ik het gevoel op een bijeenkomst te zijn waar een religie uitgedragen werd: het geloof in de absolute vooruitgang door digitalisering in de zorg. De toegang tot de beurshal was trouwens heel apart. Eerst een glazen gang, dan na inchecken een pikzwarte, schaars verlichte tunnel en dan plots de kakofonie van de helverlichte beurshal. 
Ik ontwaarde er veel blijde gelovigen(de bezoekers) die van talrijke evangelisten(standhouders) een heilzame boodschap te horen kregen. Die boodschap had altijd een zeer positieve toonzetting met een soms geheel eigen vocabulaire. Zelfs kruistekens kon je boven stands ontwaren.
Taalgebruik en ruimtes
Zoals in protestantse kringen het gebruik is om te spreken van “den tale Kanaäns” als men Bijbelse uitspraken bezigt, ontdek je op een beurs als Zorg en ICT ook een geheel eigen woordgebruik. Zo was het hoofdthema naar goed ICT-gebruik niet in onze moerstaal, maar luidde “In charge of the future”. Binnen de beurshal struikelde je over Angelsaksische digitale taaluitingen. Empowerment, Health Internet of Things, cybersecurity, het lokaliseren van assets, het ondersteunen van de threat lifecycle etc etc.
Op zes plekken stonden witte kunststof koepels, “theatres” genaamd, die als koepel-kerken elk zo’n vijftig “gelovigen konden herbergen. De “voorgangers” spraken hen draadloos toe. Buiten deze ruimtes zag je op meerdere plekken groepen “gelovigen” die met allerlei soorten ontvangapparatuur op de oren door standhouders ook draadloos toegesproken werden.
Spiegeltjes en kraaltjes
Zoals destijds zendelingen en missionarissen in den vreemde inheemse volken met spiegeltjes en kraaltjes imponeerden hadden de standhouders een heel arsenaal aan goedertierenheden uitgestald voor de digitale gelovigen. Opvallend was dat bij vrijwel alle stands ballpoints en schrijfblokjes voor het oprapen lagen. Maar ook etenswaar zoals pepermunt, bonbons, appels en koekjes lag er om mee te nemen. Waarbij dan een wakkere standhouder altijd een poging deed om een gesprek met de bezoeker aan te knopen als je je blik liet vallen op die artikelen. Opvallend was ook het aanbod van anti-stress-ballen en -voorwerpen met dezelfde functie.
Ook kon je een Lego-ziekenhuis winnen als je je ergens inschreef. Vermakelijk was bij een stand de cruise voor twee personen die je kon winnen als je het aantal ballen in een koker raadde. Bij doorvragen ging het om een boottocht in een klein bootje door de hoofdstedelijke wateren.
Farizeeërs en schriftgeleerden
Naar goed gebruik was op de beurs ook een plek ingericht waar de rechtzinnigen in de leer hun boodschap verkondigden. Op een kluitje ontwaarde ik bij elkaar een stand van het ministerie van VWS, het Zorginstituut Nederland, Nictiz, VZVZ, MITZ en MedMij.
Daar werd mij duidelijk dat de online toestemmingsvoorziening MITZ met koppeling aan het landelijk SchakelPunt(LSP) al low-profile actief is met een eigen website. Dat terwijl de Autoriteit Persoonsgegevens en de Staten Generaal er eigenlijk nog een zegje over hebben. Zeg maar er een plasje over moeten doen.
Het volk moet vermaakt worden
Alleen maar zware kost kan ook weleens te veel zijn voor de mens. Daarom stonden er ook drommen beursbezoekers bij het Health Tech Main Stage -zeg maar het hoofdpodium-, om de arts-illusionist Victor Mids bezig te zien. Ook vermaakte een tafelgoochelaar voorzien van een verrijdbaar tafeltje met enkele trucs de bezoeker. Deze persoon ontnam mij bij het goochelen met rode balletjes die mysterieus in mijn gesloten hand zich vermenigvuldigden mijn horloge. Hij was wel zo eerlijk mij gelijk de trofee te laten zien en terug te geven.
De inwendige mens
Diverse standhouders gooiden het over een andere boeg en deden een appèl op de inwendige mens. Stroopwafelbakkers stonden bij enkele stands. Er waren enkele kleine cafés. Bij het tonen van enige interesse in wat de standhouder te berde te bracht kon men een consumptie nuttigen. Soms had men bij een “zorgcafe” wel heel aparte hoofdgerechten op de borden staan naast de koffie en thee. Die hoofdgerechten waren dan: “adoptie van nieuwe technologie”, “5 G: een zorg minder”, of “groepsbereikbaarheid bij kritische communicati
e”.
Ratjetoe
Zoals ook een evangelische toogdag soms apart volk trekt, waren er op deze beurs ook aparte standhouders te vinden. Dat varieerde van neringdoenden met zelf hun weg zoekende zuig- en schrobmachines
via elektronische deursloten tot iemand die iets aan de man bracht om ervoor te zorgen dat bij het online vergaderen de wederpartij niet ziet dat je ogen afdwalen naar je beeldscherm in plaats van gericht op de camera. 
Uiteraard kon je op diverse plekken sociale robots zien met een soms nogal “weird” uiterlijk.
Het dagje wel
Na enkele uren alle gangpaden doorkruist te hebben en dus niets gemist te hebben, verliet ik weer via de zwarte tunnel de beurshal, de zon tegemoet. Het was me duidelijk dat er veel nieuwe toepassingen in de zorg zijn voor de ICT. Ook was het me duidelijk dat er weer veel erg dure gebakken lucht verkocht wordt aan de toegestroomde gelovigen die werkzaam zijn in de zorg.
Bijna iedere standhouder vertegenwoordigde een bedrijf dat verdient aan de zorg. Vrijwel geen bedrijf ontwaarde ik dat zelf zorg levert. Veel zorgruif-mee-eters dus.
W.J. Jongejan
Foto’s door schrijver dezes.
Recente reacties