Angst voor Chipsoft blijkt uit 2DOC-documentaire KRO-NCRV

angstOp 15 september 2022 zond KRO-NRCV de documentaire “Dodelijke zorg”  van Wilfried Koomen uit. Die ging 1 uur en 22 minuten lang over het handelen van zorgICT-bedrijf Chipsoft die het ziekenhuisinformatiesysteem HIX maakt. Die gedraagt zich met een marktaandeel van 70 procent als een semi-monopolist die pressie niet schuwt als het gaat om ziekenhuizen en hun medewerkers. Naast het uitbuiten van de machtspositie die Chipsoft heeft t.o.v. haar klanten viel de angst op die ziekenhuisbestuurders, artsen, ICT-medewerkers en ICT-diensthoofden en ex-werknemers van Chipsoft hebben om zelf in beeld hun bevindingen te delen. Acteurs spraken hun teksten. Angst is er voor juridische repercussies, voor negatieve invloed op service en afhandeling van klachten over het ICT-systeem, voor pesterijen en voor ontslag. Uit de uitzending bleek ook dat baas van Chipsoft zelfs zijn invloed uitoefende op de leiding van een bedrijf waar een vertrekkende Chipsoft-medewerker had gesolliciteerd.

Machtspositie

Chipsoft heeft een ongehoorde machtspositie in de wereld van de ziekenhuisautomatisering. De documentaire gaat daar voornamelijk over. De titel van de documentaire “Dodelijke zorg” heeft vooral te maken met de problemen die er zijn rond het koppelen van Chipsoft aan andere ziekenhuisinformatiesystemen(ZIS-sen) en andere zorgsystemen. Deels komt dat omdat  in Nederland zorgICT-systemen nooit gekozen hebben voor een eenheid van vorm en plaats op het diepste niveau van datasystemen. Dus nooit gekozen voor Europese/ISO-norm 13606. In de uitzending vertelt de voormalig arts uit het Erasmus UMC Jan Hazelzet dat iets simpels als het gewicht van een patiënt op maar liefst 90 plaatsen in het systeem ingevoerd en opgeslagen wordt. Dat in plaats van in één uniek veld in de database. Chipsoft heeft daar bovenop het uitbuiten van die incompatibiliteit als geen ander tot kunst verheven door alle koppelingen met andere zorgsystemen als duur meerwerk bovenop de standaardcontracten te benoemen.

Niets onoorbaars???

Chipsoft zou binnen de mogelijkheden die wetten en regels hen bieden opereren. Heel duidelijk komt naar voren hoe het bedrijf en vooral haar leidsman opereert binnen die grenzen.

Dat is namelijk een vorm van extreem powerplay waarbij men reële problemen met de software òf ontkent òf wegwuift en eigenlijk standaard die problemen niet afhandelt binnen het bestaande onderhoudscontracten. Als men al ingaat op, soms levensbedreigende problemen, dan gebeurt dat alleen in de vorm van duur meerwerk. Er is helaas door onvoldoende kennis en doorzettingsvermogen bij de overheid tot nu toe niets gebeurd om de beschreven uitwas op adequate wijze aan te pakken.. Betekent het handelen binnen bestaande wetten en regels dan ook dat je automatisch niets onoorbaars doe? Neen. Bijvoorbeeld, in het verkeer en op het water geldt passende regelgeving. Doch er bestaat ook nog zoiets als goed weggebruiker- of goed zeemanschap om binnen die regels te opereren.

Eigen ervaringen

Op deze website schreef ik meermalen over de strapatsen van Chipsoft. Teksten die blijkbaar de leiding van Chipsoft niet bevielen. Toen ik een keer uitspraken van Chipsoft-medewerkers die ze bij een gesprek met ziekenhuismedewerkers ventileerden beschreef werd ik opgeroepen om ten kantore in Amsterdam Sloterdijk te verschijnen. Dat heb ik niet gedaan. In een contact te mijnen huize met twee medewerkers bleven die vissen wie mijn zegspersoon was geweest. Het ging duidelijk niet om de inhoud van wat mijn bron vertelde maar om de naam van die persoon. Na een andere publicatie had ik een videogesprek met Hans Mulder, de zoon van oprichter Gerrit Mulder. Mijn positie, onafhankelijk blogger zijnde(en geen ziekenhuismedewerker) maakt ook dat ik vrij kan schrijven over wat ik zie en hoor en wat voor mij deur van de wagen valt.

Angst als signaal van systeemrot

In de uitzending valt op dat slechts een voormalig arts van het Erasmus Universitair medisch Centrum en een bestuurslid vaneen specialistenvereniging zelf in beeld komen en spreken. Alle werkers die op enigerlei wijze in het dagelijkse werk betrokken zijn bij of afhankelijk zijn van Chipsoft worden uit angst voor herkenning en daarna wraak nadien nagespeeld door acteurs. Het is de angst voor repercussies dus. Uit de uitzending blijkt dat eigenlijk geen enkele toezichthouder, noch de IGJ, noch de ACM iets zinnigs aan de situatie kan doen op basis van de huidige wet- en regelgeving. De overheid, met in de documentaire ook de zeer zwakke minister van Medische Zorg Bruno Bruins, liet het allemaal gebeuren met als argument dat de markt zijn werk wel zou doen. Niet dus. De angst van de mensen om zelf in beeld te getuigen is een signaal van systeemrot in de (niet)regulatie van zorgICT-bedrijven.

W.J. Jongejan, 17 september 2022

Afbeelding van OpenClipart-Vectors via Pixabay