Ook kan het gaan om een koppeling naar een locatie die deel uitmaakt van een afgeschermde omgeving, bijvoorbeeld door een Firewall of als onderdeel van een intranet. Tenslotte kan het zijn dat de gebruiker werkt op een systeem met software die zelf de toegang blokkeert tot de opgevraagde pagina.

Eigen ervaringen

Sinds april 2015 toen ik met deze website startte viel het mij meermalen op dat diverse officiële stukken opeen niet meer tevoorschijn te halen waren door te klikken op een link in een eigen artikel. Bij nader onderzoek bleek dan de database-structuur van de instantie veranderd te zijn. Na het achterhalen van de nieuwe locatie kon de link dan hersteld worden. Heel hinderlijk is het als een instantie/overheidsorgaan één of meerdere webpagina’s opeens volledig verwijdert. In een enkel geval kon ik mij niet aan de indruk onttrekken dat men met opzet een document opeens moeilijker vindbaar had gemaakt.

Consequenties van linkrot(1)

Op het internet vond ik op de website Allinfo in een artikel van 31 mei 2022 een uitstekende samenvatting van de consequenties van linkrot.

“Veel auteurs van journalistieke artikelen, academische papers en zelfs rechterlijke uitspraken gebruiken weblinks als citatiemechanisme om essentiële bronnen van context te bieden aan gepresenteerde informatie. Het was ook een probleem met Wikipeda. Zoals Jonathan Zittrain in een artikel uit 2021 over linkrot voor The Atlantic uitlegde: ‘Sourcing is de lijm die de kennis van de mensheid bij elkaar houdt. Het stelt je in staat om meer te weten te komen over wat slechts kort wordt genoemd in een artikel als dit, en voor anderen om de feiten te controleren zoals ik ze voorstel te zijn.”

Consequenties van linkrot(2)

De auteur vervolgt:

“Als links breken en bronnen niet meer beschikbaar zijn, is het voor een lezer veel moeilijker om te beoordelen of de auteur de oorspronkelijke informatiebron eerlijk en nauwkeurig heeft weergegeven. En zelfs buiten het linken om, bieden sommige websites online informatie die nergens anders te vinden is. Als die pagina’s verloren gaan, ontstaan ​​er hiaten in de collectieve kennis van de mensheid en ontstaan ​​er gaten in het weefsel van onze gedeelde cultuur. Als links breken en bronnen niet meer beschikbaar zijn, is het voor een lezer veel moeilijker om te beoordelen of de auteur de oorspronkelijke informatiebron eerlijk en nauwkeurig heeft weergegeven. En zelfs buiten het linken om, bieden sommige websites online informatie die nergens anders te vinden is. Als die pagina’s verloren gaan, ontstaan ​​er hiaten in de collectieve kennis van de mensheid en ontstaan ​​er gaten in het weefsel van onze gedeelde cultuur. “

Linkrot is ontkoombaar

Het internet bestaat als  een vloeiend, gedecentraliseerd medium zonder centrale controle, dus inhoud kan op elk moment zonder waarschuwing niet beschikbaar blijken te zijn. Servers komen en gaan, websites sluiten, services migreren naar nieuwe hostingpartijen, software krijgt updates, publicaties verschuiven naar nieuwe content-management-platforms en migreren soms geen content, domeinen verlopen en zo meer. Daarom is linkrot onvermijdelijk en dreigt er soort cognitieve gatenkaas te ontstaan, gelijk de ziekte van Alzheimer bij de mens.

Toch valt het effect te verzachten doordat meerdere bedrijven zich profileren met producten om de broken of dead links op te sporen. De eigenaar van een website kan dan gericht actie ondernemen. Door òf de link in de tekst te verwijderen òf te zoeken naar de huidige locatie van de informatie waarnaar de link  verwijst en dan de link aan te passen.

W.J. Jongejan, 3 november 2022

Afbeelding van Tumisu via Pixabay met aanpassing door W.J. Jongejan